29 Kasım 2011 Salı

Uyku sorunları

Uyku sorunumu evet..Hemde doğduğumuzdan beri..Hani diyorlar ya yeni doğan bebek yaklaşık 18 saat uyur diye,ben hiç öyle birşey bilmiyorum. Ancak ve ancak memede iken uyuyordu Doruk. Hatta çoğu zaman memede sabitliyordum onu kendimi de yastıklarla destekliyodum ki ben de birazcık uyuyabileyim. Sonra bir ara, sanırım 4 aylık falandı geceleri sadece 2 kere hatta çoğu zaman 1 kere kalkıyordu ama birden onu bırakıp geceleri 4-5 kere kalkmaya başladı. Başlayış o başlayış bir daha da düzelmedi zaten.
Ben Doruk 8 aylık olduğunda işe geri döndüm. O dönemlerde de odasını ayırmayı planlıyordum ama geceleri bu kadar çok kalkıp onun odasına gidip sonra da sabah kalkıp işe gidemeyeceğim için vazgeçtim. Gerçi o zamanlarda bizim odada olmasına rağmen kendi yatağında daha uzun süre yatıyordu. Büyüdükçe ve yatağından çıkabildiğini daha doğrusu tırmanabildiğini keşfettikçe geceleri bizim yatağa geçmeye başladı. Küçükken idare edebiliyorduk ortamızda ama büyüdükçe o da sorun olmaya başladı. Daha doğrusu Doruk ortada olmaktan sıkılmaya başladı. Geceleri senaryo şu şekilde olmaya başladı; saat 2-3 gibi ortaya geliniyor, çeşitli tepişme hareketleri ile baba yataktan atılıyor, baba elinde yastığıyla salona kaçıyor ve Doruk mutlu bir şekilde annesi ile kocaman yatakta sabaha kadar başbaşa kalıyor. Tabi bu duruma çok kısa bir süre katlanabildik. Bu yüzden yaklaşık 3 aydır hatta belki de 4 aydır artık sadece ikimiz yatıyoruz bizim odada.Babamız da gecenin bir yarısı salona gitmektense artık akşamları direk salonda yatmaya başlıyor. Ben ise saat 10 buçuk gibi Doruk’u uyutup sonra yanına yatıyorum. Böyle olunca daha az eziyetli oluyor geceler benim için. Çünkü uyansa bile beni yanında gördüğü için mi yoksa yatak daha büyük diye rahat ettiği için mi bilemiyorum beni daha az uyandırıyor. Ben de böylece birazcık daha uzun süreli uykuya sahip olabiliyorum.  Ama sakın yalnış anlaşılmasın ben uyuyabiliyorum derken geceleri hala 2-3 kere minumum kalkıyoruz. Sadece yanımda olunca uyanma sürelerimiz kısalıyor. Tabi bu durum hastalık zamanlarında saat başı kalkışlara yerini bırakıyor malesef.
Bir ara geceleri çok süt istiyordu acaba ondan mı uyanıyor diye düşünmüştüm. Gece boyunca 5 biberon süt içtiğini biliyorum Doruk’un. Zaten bebekken de çok fazla emdiği için memeyi kendi isteği ile bırakmış olmasına rağmen süt istemeye devam ediyordu.  Doktorumuzun da önerisi ile birkaç gece uykusuz kalarak bu süt isteğini tek biberona düşürdük.  Ama değişen bir şey olmadı malesef.  Sadece mızıldanmak için kalkıyor benim oğlum artık kabullendim.  Ben de böyleymişim küçükken o yüzden sanırım bana çekmiş. Biliyorum beraber uyumak bazı doktorlara göre hatalı bir uygulama ama o doktorlar benim kadar uykusuz kalsalar sanırım hak verirlerdi diye düşünüyorum çünkü kimse başına gelmediği sürece anlamıyor annelerin ne yaşadığını. O yüzden durumu kabullendim ve en uzun nasıl uyuyabiliyorsak ve Doruk nasıl istiyorsa öyle yaparak hayatımıza devam ediyoruz. Umarım bir gün bizde akşam yatıp sabaha kadar deliksiz uyuyabileceğiz. Bakalım ne zaman gelecek o günler...

Bu da Doruk'un en sevdiği uyuma pozisyonu..Gece uyanıp eğer arkam dönükse beni de uyandırıp bu pozisyonu alıyoruz.. Şikayetçimiyim hayır..:):)

28 Kasım 2011 Pazartesi

Başlangıç

4 Ekim 2009 tarihinde doğdu benim kuduruk, hiçbir yere sığamayan oğlum Doruk..Zaten "hiçbir yere sığamayan" çok yerinde bir tanım onun için, çünkü normal tarihinden 2 hafta erken geldi:)Ve allahtan normal doğum isteğimi gerçekleştirmemde bir engel çıkarmadı ki o hikayeyi de anlatırım bi ara..O doğduğundan beri aklımdaydı bir blog oluşturmak.Hem onunla ilgili hem de annelikle ilgili şeyleri yazmak..Ama kısmet bugüneymiş..Gerçi nereden başlayacağımı da bilemiyordum ama 2 yıldır sıkı takipte olduğum Slingomom ve Blogcu Anne bana bayağı bir fikir kazandırdı..Umarım ben de onlar kadar takip edilebilecek, dolu dolu bir site olurum..Şimdilik bu kadar..Görüşmek üzere..